
Fashion 70 s
สงครามนำมาซึ่งความสูญเสียและพรากจาก ….ครอบครัวโคชางฮีต้องสูญเสียภรรยา ตัวเขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด ทั้งพลัดพรากกับลูกสาวไปในสงคราม ครอบครัวฮานก็เช่นกัน …
โคจุนฮีและฮานคังฮี เด็กหญิงสองคนสนิทกันราวพี่น้องท้องเดียวกันพวกเขาเติบโตใช้ชีวิตในภาวะสงครามที่ค่ายซารีวอน โคจุนฮีสนิทกับลูกชายท่านนายพลคือ คิมดงยอง ชีวิตของเธอสุขสบายเปี่ยมด้วยความรักจากพ่อแม่มากกว่าฮานคังฮีที่แม่ต้องลักเล็กขโมยน้อยเพื่อความอยู่รอดในภาวะสงคราม เมื่อสงครามเปิดฉากต่อสู้ระหว่างสองฝ่าย เด็กหญิงทั้งสองต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ของตน โคจุนฮีหนีออกจากค่ายพร้อมกับคณะแฟชั่นของชางบองชิลแต่เธอเกือบตายถ้าไม่ได้พี่ชางพีนช่วยไว้ ชางบองชิลและคณะต้องเดินทางต่อโดยทิ้งโคจุนฮีไว้ที่เมืองแทกูเพราะคิดว่าพ่อแม่เธอจะมาตามหาเธอที่นั่น ชางบองชิลหาพี่พักไว้ให้เด็กหญิงอยู่ระหว่างรอพ่อแม่ด้วย แต่เธอก็ถูกโกงเพราะความเป็นเด็ก โคจุนฮีได้พบฮานคังฮีเธอสองคนต้องเอาตัวรอดด้วยการย้อมผ้าขายทหาร โดยฮานคังฮีนำไข่มุกจากหัวแหวนที่แม่เธอขโมยจากคิมดงยองไปจำนำไว้เพื่อแลกที่พัก ฮานคังฮีเห็นรถของพ่อแม่โคจุนฮีระเบิดก็เข้าใจว่าพวกเขาตายแล้ว ขณะที่แม่ของเธอไม่ยอมมารับเธอที่สถานีรถไฟตามนัด ทั้งญาติที่ขโมยเงินและทำร้ายแม่เธอบอกว่าแม่ฮานคังฮีเสียชีวิตแล้ว เด็กหญิงสองคนจึงโศกเศร้าแทบจะสิ้นหวัง กระทั่งได้พบคิมดงยองอีกครั้งเขาสัญญาจะช่วยพาโคจุนฮีไปพบพ่อ แต่เรื่องกลับเลวร้ายเมื่อคิมดงยองทวงไข่มุกจากฮานคังฮีเธอจำต้องหาเงินไปถ่ายไข่มุกคืนด้วยการบุกรุกเขตทหารเพื่อเก็บปลอกกระสุนปืน ทำให้เด็กหญิงสองคนถูกยิง ฮานคังฮีคิดว่าโคจุนฮีตายแล้วจึงหลบหนีไปลำพัง

หลังสงครามพ่อโคจุนฮีเที่ยวตามหาลูกสาวตามสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนได้พบฮานคังฮีเขาพาเธอไปอยู่ด้วยหลังจากรู้ว่าลูกสาวตนเองตายแล้ว ฮานคังฮีเปลี่ยนชื่อและใช้ชีวิตในฐานะโคจุนฮีนับแต่นั้นมาโดยเธอและพ่อไม่มีใครรู้ว่าโคจุนฮียังมีชีวิตอยู่ แม่ของฮานคังฮีได้พบเธอที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งเช่นกัน โคจุนฮีจดจำอะไรไม่ได้ในมือเธอถือกระสุนปืนอันหนึ่งไว้กับตัวเสมอโดยไม่มีใครรู้เหตุผลแท้จริงเพราะเธอไม่ยอมพูดจากับใครแต่อย่างใด แต่เธอกลับเรียกแม่ฮานคังฮีว่าแม่เป็นครั้งแรก แม่ฮานคังฮีจึงพาโคจุนฮีมาจากที่นั่นเพราะคิดจะเรียกเงินจำนวนหนึ่งจากพ่อของเธอ แต่ทว่าฮานคังฮีกลายเป็นลูกสาวของประธานโคไปเสียแล้วเพราะเห็นลูกสาวรักเขาราวพ่อแท้ ๆ จึงอยากให้ลูกสาวสุขสบาย เธอจึงทิ้งฮานคังฮีไว้ที่นั่น แล้วพาโคจุนฮีหลบไปใช้ชีวิตอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งโดยเปลี่ยนชื่อเธอเป็น ฮานทอมี นับแต่นั้นมา

คิมดงยองเดินทางไปที่เกาะทางใต้เพื่อทำงานให้ประธานาธิบดี ที่นั่นเขาได้พบฮานทอมีอีกครั้ง ฮานทอมีเติบโตเป็นหญิงสาวชาวบ้านผู้ใสซื่อ จิตใจดีงาม โดยที่พวกเขาสองคนจดจำกันไม่ได้ เธอพาเขาสำรวจรอบเกาะ เวลานั้นเขาได้รู้ว่าเธอปรารถนาอย่างแรงกล้าจะไปโซลเธอขอร้องให้เขาพาเธอไปด้วย แต่แม่ของฮานทอมีขอร้องไม่ให้เขาช่วยเหลือเธอเรื่องนั้น วันที่เขาจะจากเกาะแห่งนั้นไปโดยไม่ร่ำลาฮานทอมี เธอตามเขาไป…เมื่อขอให้เขาพาเธอไปด้วยไม่สำเร็จเธอก็ฝากจดหมายสมัครงานไปกับเขาแทน โดยที่พวกเขาสองคนยังไม่รู้ตัวว่า …แม้จะมีช่วงเวลาแสนสั้นร่วมกันบนเกาะนั้น หากแต่…พรหมลิขิตได้เกาะเกี่ยวหัวใจเขาสองคนไว้ด้วยกันแล้ว…

คิมดงยองส่งจดหมายนั้นให้คังฮี…(ซึ่งใช้ชีวิตคราบโคจุนฮี คุณหนูผู้เพรียบพร้อม )ต่อมาเธอเรียก ฮานทอมีมาทำงาน แต่จดหมายนั้นถูกแม่ของฮานทอมีซ่อนไว้ เมื่อเธอได้เห็นจดหมายดังกล่าวจึงโกรธและหนีแม่ไปโซลแต่ก็ได้พบกับคิมดงยองที่ย้อนกลับมาที่เกาะอีกครั้งเพราะหลบหนีการติดตามของซีไอเอ ฮานทอมีจึงเปลี่ยนใจไม่ไปโซลเพราะเป็นห่วงเขา ฮานทอมีได้ช่วยชีวิตคิมดงยองไว้จนเธอเกือบเอาชีวิตไม่รอดทำให้คิมดงยองซาบซึ้งเวลาคับขันเช่นนั้นพวกเขาสองคนค้นพบแน่ชัดว่า เขาและเธอหลงรักกันและกันเสียแล้ว พวกเขาสองคนสัญญาจะอยู่ด้วยกันบนเกาะแห่งนั้น แต่คิมดงยองก็ไม่อาจรักษาสัญญาไว้ได้เพราะประธานาธิบดีมารับเขากลับโซลด้วยตนเองเพราะมีภาระกิจสำคัญให้เขารับผิดชอบ เขาจำต้องจากฮานทอมีไปโดยไม่ได้ร่ำลา เวลานั้นแม่ของฮานทอมีก็พยายามกีดกันฮานทอมีจากคิมดงยองเช่นกัน

ฮานทอมีหนีแม่ไปโซลเพื่อตามหาคิมดงยอง เธอเชื่อมั่นในตัวเขาว่าการจากเธอไปเขาต้องมีเหตุผลบางอย่างเพราะเขานำกระสุนปืนที่เธอพกติดตัวไว้แต่เด็กไปเป็นของดูต่างหน้า ฮานทอมีได้พบชางพีนที่กำลังหนีการติดตามของตำรวจฮานทอมีช่วยชางพีนให้รอดพ้นการจับกุมคราวนั้น จากนั้นชางพีนจึงช่วยพาเธอไปโซล โดยชางพีนไม่อาจจดจำได้ว่าฮานทอมีคนนี้คือโคจุนฮีน้อย… น้องสาววัยเด็กที่เขาเคยช่วยเหลือเธอไว้ แต่ชางพีนก็เริ่มรู้สึกว่าฮานทอมีเป็นผู้หญิงอบอุ่น น่ารักคนหนึ่ง กระทั่งเขาตกหลุมรักเธอ ฮานทอมีทำงานอยู่ร้านขายเสื้อผ้าในตลาดก่อนจะได้เขาไปทำงานอยู่ที่ห้องเสื้อที่ชางบองชิลแม่ของชางพีนเป็นดีไซเนอร์ ที่นั่นฮานทอมีได้พบกับคังฮี สองคนรู้สึกถูกชะตาต่อกันเพราะต่างกำลังมุ่งมั่นทำให้ชางบองชิลยอมรับเธอสองคนเป็นลูกศิษย์ ชางบองชิลยอมรับหญิงสาวทั้งสองไว้เพราะเห็นความสามารถและความมุ่งมั่นในตัวพวกเธอ การพยายามเป็นนักออกแบบที่เก่งเหมือนชางบองชิล ฮานทอมีและคังฮีต้องแข่งขันกันอย่างหนัก ทั้งเรื่องงานออกแบบและเรื่องของหัวใจ คังฮีเจ็บปวดแทบไม่อาจยอมรับได้เมื่อพบว่าคิมดงยองที่เธอรักสุดหัวใจมีหญิงอื่นซ่อนไว้ในใจ เขาปฏิเสธความรักของเธอเพราะผู้หญิงชื่อฮานทอมี ที่เป็นเพื่อนร่วมห้องกับเธอที่เอนเซมเบิ้ล แต่เธอก็ไม่ได้บอกฮานทอมีให้รู้ว่าเธอรู้จักคิมดงยอง

ชางพีนถูกตำรวจจับฮานทอมีคิดจะช่วยเขาจึงยอมสารภาพความจริงเรื่องเคยช่วยเขาซ่อนพลอยสีที่ชางพีนลักลอบขนมา แต่เรื่องกลับแย่เมื่อนอกจากช่วยชางพีนไม่ได้แล้วเธอยังถูกจับเข้าคุก เพื่อช่วยเหลือเธอชางพีนจึงขู่จะฆ่าตัวตายเขาอาละวาดอย่างหนักที่โรงพักเพื่อให้ตำรวจปล่อยฮานทอมีไป ต่อมาคิมดงยองเป็นคนช่วยชางพีนออกมาจากคุกโดยเลือกชางพีนเป็นคู่หูเพื่อทำงานลับให้แก่ทางการ ชางพีนเลิกทำงานผิดกฏหมายเพื่อหญิงที่เขารักและเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดี เขามักเล่าเรื่องของหญิงคนรักของเขาให้คิมดงยองฟังเสมอ โดยที่สองหนุ่มไม่รู้ว่าพวกเขารักผู้หญิงคนเดียวกัน
คิมดงยองรู้ข่าวจากทหารอเมริกาสมัยสงครามที่เขียนบทความลงนิตยสารเกี่ยวกับเด็กหญิงสองคนที่ถูกยิง ทำให้เขาเชื่อว่า โคจุนฮีตัวจริงยังมีชีวิตอยู่เขาจึงคิดติดตามหา เขาไปพบพ่อของโคจุนฮีที่บ้านเพื่อจะคุยเรื่องโคจุนฮีตัวจริงแต่กลับได้พบฮานทอมีที่นั่น ทำให้ฮานทอมีเสียใจมาก เวลานั้นเธอจึงได้รู้ว่า คิมดงยองเป็นลูกชายรัฐมนตรี เป็นเลขาประธานาธิบดีและเป็นคนรักของคังฮี พวกเขาสองคนหลอกลวงเธอ

คิมดงยองตามฮานทอมีที่ออกจากบ้านคังฮีด้วยความเสียใจแล้วกำลังจะกลับไปอยู่ที่เกาะ โดยไม่รู้ว่าแม่ของเธอมาโซลแล้วเพื่อตามหาเธอ หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้วเขาก็พาเธอไปพบพ่อเขาพร้อมยอมรับความผิดที่เขาละเลยต่อหน้าที่แต่เลือกความรักมาก่อน เขาจึงถูกพ่อโกรธมาก ทั้งพ่อยังไล่ฮานทอมีให้กลับไปอีกด้วย
คิมดงยองต้องไปทำงานลับให้ประธานาธิบดีที่ฮ่องกงกับชางพีน พวกเขาต่างรู้แก่ใจว่างานนั้นเสี่ยงมากและอาจไม่รอดชีวิตกลับมา คิมดงยองนอกจากฝากพ่อช่วยสานต่อการติดตามหาโคจุนฮีตัวจริงหากเขาต้องตายแล้วเขายังฝากจดหมายถึงคนรักไว้กับชางพีน ขณะที่ชางพีนก็ฝากพี่ชายอำลาคนรักแทนเขาหากเขาไม่รอดชีวิตกลับมา เหตุนั้นชางพีนจึงพาฮานทอมีไปแนะนำให้คิมดงยองรู้จักไว้ในฐานะหญิงสาวที่ชางพีนหลงรัก

คิมดงยองตกใจมากเมื่อพบว่า คนที่เขารักและคนที่ชางพีนรักคือฮานทอมี …สองพี่น้องทะเลาะกันอย่างหนักก่อนจะเดินทางไปฮ่องกง แต่ชางพีนก็เข้าใจและสามารถยอมรับความรักของคิมดงยองได้ พวกเขาวางความรักความขัดแย้งไว้ก่อนเพื่อปฏิบัติภาระกิจลับให้ลุล่วง แม้ภาระกิจนั้นจะสำเร็จ ทว่าคิมดงยองและชางพีนต่างบาดเจ็บแต่ก็รอดชีวิต เพียงแต่ชางพีนไม่อาจใช้งานแขนขวาได้เหมือนเดิมทำให้ชางพีนเสียใจมาก คิมดงยองจำใจกลับเกาหลีเพียงลำพัง เพราะชางพีนต้องการเวลาทำใจสักระยะ
โคชางฮีพยายามสืบค้นความจริงเกี่ยวกับลูกสาวหลังจากรู้จากคิมดงยองว่าโคจุนฮีตัวจริงยังมีชีวิตอยู่ที่ใดที่หนึ่ง กระทั่งได้เบาะแสว่า คนที่พาโคจุนฮีไปคือแม่ของคังฮี โดยไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้นคังฮีได้พบกับแม่ของเธอแล้วบ่อยครั้ง

เมื่อคิมดงยองกลับมาเกาหลีโคชางฮีจึงบอกเรื่องที่เขาสืบได้แก่คิมดงยอง เขาจดจำได้ว่า ผู้หญิงที่พาโคจุนฮีไป ผู้หญิงที่เธอเรียกว่าแม่ คือ แม่ของฮานทอมี เมื่อประติดประต่อเรื่องราวเขาจึงเข้าใจว่า ทำไมฮานทอมีจึงมีบาดแผลถูกยิง…ความฝัน ความเจ็บปวดของเธอที่เขาเคยได้รับรู้ ทั้งหมดเป็นเพราะฮานทอมี คือ โคจุนฮี นั่นเอง
คิมดงยองทั้งดีใจและตกใจ ตลอดจนสับสนระคนกันเพราะเรื่องราวที่เขาค้นพบพัวพันยุ่งเหยิงและมีหลายคนอาจต้องเจ็บปวดหากความจริงเปิดเผย ด้วยความรักที่มีแก่ฮานทอมีและความดีใจ การต้องรักษาสัญญาและรับผิดชอบต่อน้องสาวชื่อโคจุนฮี เขาจึงต้องช่วยฟื้นคืนความทรงจำให้ฮานทอมีจนเธอจดจำเรื่องราวทั้งหมดได้ แต่เธอก็เลือกจะเก็บความลับนั้นไว้เพราะไม่ต้องการทำให้ใคร ๆ ต้องเสียใจ

คังฮียากจะยอมรับว่าฮานทอมีก็คือ โคจุนฮีตัวจริง ก่อนหน้านั้นแม้เธอจะค้นพบน้องสาวก่อนแต่เธอกลับนิ่งเฉยที่จะแสดงตัวหรือบอกความจริงแก่ใคร ๆ เพียงเพราะเธอสับสน หวาดกลัวจะสูญเสียไม่ว่าจะความรักจากพ่อโคชางฮี ความรักจากแม่ที่ปันความรักส่วนหนึ่งให้ฮานทอมีจนเธอนึกอิจฉา
แม้ไม่มีใครยอมพูดความจริงแต่โคชางฮีก็ค้นพบลูกสาวตัวจริงของเขาจนได้และพยายามพาเธอคืนสู่ตำแหน่งฐานะเดิม โดยคังฮียังคงเป็นลูกสาวคนหนึ่งที่โคชางฮีรักและขาดเธอไม่ได้แต่การพยายามพาลูกสาวตัวจริงกลับบ้านทำให้คังฮีไม่เข้าใจ เสียใจอย่างหนัก เธอมีปากเสียงกับพ่อและแม่อย่างรุนแรง

คิมดงยองไปพบแม่ฮานทอมีขอร้องให้คืนฮานทอมีให้พ่อของเธอ ทำให้แม่ของเธอยอมละทิ้งลูกสาวสองคนของตัวเองไปแล้วสูญหายไปที่ริมแม่น้ำ คังฮีคิดว่าแม่ของเธอตายเพราะเธอเป็นสาเหตุ ส่วนฮานทอมียังเชื่อว่าแม่ของเธอไม่ตาย ชางพีนหลังจากกลับจากฮ่องกงพยายามใช้ชีวิตด้วยมือข้างที่เหลือให้เป็นปกติ เขากับแม่เข้าใจกันและกันมากขึ้น เขาได้รับกำลังใจจากฮานทอมีในการดำเนินชีวิตต่อไป ทั้งยังได้พบว่า ฮานทอมีที่เขารัก คือ โคจุนฮีน้อยของเขา ทำให้เขายิ่งรักเธอมากขึ้นอีก …

คังฮีคิดว่าสูญเสียสิ้นทุกอย่าง…คิดว่าใคร ๆ ก็ไม่รักและไม่ต้องการเธอ เข้าใจว่าเมื่อโคจุนฮีตัวจริงกลับมา โลกใบนั้นไม่เหลือที่ไว้เพื่อคังฮีอีกแล้วเธอจึงคิดฆ่าตัวตายแต่พ่อของเธอกลับต้องรับเคราะห์แทน…. สงครามนำมาซึ่งความสูญเสีย พลัดพราก ….โดดเดี่ยว ….หลายคนติดอยู่กับความทรงจำอันเจ็บปวด จนยากจะเยียวยา …
ความรักนำมาซึ่งการเรียกร้อง …บ้างยึดติด….โหยหา …ต้องการใครสักคนให้พักพิงและให้พึ่งพา …
ร่วมเดินทางผ่านสงครามและการเวลา …ร่วมค้นหา…ความรักหลากหลายแง่มุมของพวกเขา….เพียงแค่…พรหมวาสนา …. ช่วยนำพาคนที่พรากจาก….ให้กลับมาพบกันได้หรือไม่ ….ติดตามใน Fashion 70 s
เรื่องเล่าโดย ราดหน้า
|